niedziela, 2 lutego 2014

Słowo Boże na niedzielę

IV niedziela zwykła, Ofiarowanie Pańskie

Pan Bóg do nas mówi przez Swoje Słowo. Nie jest przypadkiem, że na dziś jest właśnie takie. Zasłuchanie się i wejście w to Słowo, przynosi odpowiedź na wiele pytań i wątpliwości, z którymi się zmagamy. Niczym lampa oświetla nam drogę... Przyjdź Duchu Święty i otwieraj serca i umysły nasze na Boży głos. Na Twoje prowadzenie...

Oto Ja wyślę anioła mego, aby przygotował drogę przede Mną, a potem nagle przybędzie do swej świątyni Pan, którego wy oczekujecie, i Anioł Przymierza, którego pragniecie. Oto nadejdzie, mówi Pan Zastępów. Ale kto przetrwa dzień Jego nadejścia i kto się ostoi, gdy się ukaże? Albowiem On jest jak ogień złotnika i jak ług farbiarzy. Usiądzie więc, jakby miał przetapiać i oczyszczać srebro, i oczyści synów Lewiego, i przecedzi ich jak złoto i srebro, a wtedy będą składać Panu ofiary sprawiedliwe. Wtedy będzie miła Panu ofiara Judy i Jeruzalem jak za dawnych dni i lat starożytnych.
(Ml 3,1-4)


(Ps 24,7-10)
REFREN: Pan Bóg Zastępów, On jest Królem chwały

Bramy, podnieście swe szczyty,
unieście się odwieczne podwoje,
aby mógł wkroczyć Król chwały.
Kto jest tym Królem chwały?
Pan dzielny i potężny,
Pan potężny w boju.

Bramy, podnieście swe szczyty,
unieście się odwieczne podwoje,
aby mógł wkroczyć Król chwały.
Kto jest tym Królem chwały?
Pan Zastępów: On jest Królem chwały.

(Hbr 2,14-18)
Ponieważ zaś dzieci uczestniczą we krwi i ciele, dlatego i On także bez żadnej różnicy stał się ich uczestnikiem, aby przez śmierć pokonać tego, który dzierżył władzę nad śmiercią, to jest diabła, i aby uwolnić tych wszystkich, którzy całe życie przez bojaźń śmierci podlegli byli niewoli. Zaiste bowiem nie aniołów przygarnia, ale przygarnia potomstwo Abrahamowe. Dlatego musiał się upodobnić pod każdym względem do braci, aby stał się miłosiernym i wiernym arcykapłanem wobec Boga dla przebłagania za grzechy ludu. W czym bowiem sam cierpiał będąc doświadczany, w tym może przyjść z pomocą tym, którzy są poddani próbom.

(Łk 2,32)
Światło na oświecenie pogan i chwała ludu Twego, Izraela.

(Łk 2,22-40)
Gdy upłynęły dni oczyszczenia Maryi według Prawa Mojżeszowego, przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu. Mieli również złożyć w ofierze parę
synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego. A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił: Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela. A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu. Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostawała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy. A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta - Nazaret. Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim.

 ______________________________________________


Wszystkim Czytelnikom bloga życzę dobrej, pięknej, błogosławionej niedzieli.

4 komentarze:

  1. Duchu Święty działaj we mnie poprzez Twoje Słowo... Niech będzie Bóg uwielbiony w swoim Słowie.

    OdpowiedzUsuń
  2. "Dziękujcie Panu , bo jest dobry,
    bo Jego łaska trwa a wieki....
    Wysławiajcie Pana, bo jest dobry,
    bo Jego łaska trwa na wieki." Ps 118,1.29.

    aga:)

    OdpowiedzUsuń
  3. Wczorajszego dnia 2 lutego w sposób szczególny wspominałam i byłam wdzięczna Bogu za dar życia konsekrowanego w moim życiu, choć towarzyszy mi smutek że osobą poświęconą Bogu niestety już nie będę. A wdzięczność rodzi się z tego, że kontakt z osobami konsekrowanymi w mym życiu powoduje że pośród udręk i trosk tego świata zapala się nadzieja, otwarcie na Światło i głębsza więź i przyjaźń z Jezusem.

    OdpowiedzUsuń
  4. " Bo moje oczy ujrzały Twoje Zbawienie ... światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela" - modlił się Symeon. Panie, dziękuję, że pragniesz naszego zbawienia, otwórz nasze oczy, oświeć naszą drogę i daj doświadczyć Twojej miłości, radości, z tego, że nas kochasz.
    M.

    OdpowiedzUsuń