niedziela, 23 listopada 2014

Słowo Boże na niedzielę - 23.11.2014

Uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata
 "Albowiem tak mówi Pan Bóg: Oto Ja sam będę szukał moich owiec i będę miał o nie pieczę. Jak pasterz dokonuje przeglądu swojej trzody, wtedy gdy znajdzie się wśród rozproszonych owiec, tak Ja dokonam przeglądu moich owiec i uwolnię je ze wszystkich miejsc, dokąd się rozproszyły w dni ciemne i mroczne. Ja sam będę pasł moje owce i Ja sam będę je układał na legowisko - wyrocznia Pana Boga. Zagubioną odszukam, zabłąkaną sprowadzę z powrotem, skaleczoną opatrzę, chorą umocnię, a tłustą i mocną będę ochraniał. Będę pasł sprawiedliwie. Do was zaś, owce moje, tak mówi Pan Bóg: Oto Ja osądzę poszczególne owce, barany i kozły (Ez 34,11 12.15-17)".

Dziękuję Ci Panie, że troszczysz się o nas, że chronisz nas i nam błogosławisz. 
Dziękuję za każdego człowieka, którego wyrwałeś z sideł rozpaczy, z ciemności mroku.
Ty jesteś naszym Panem. Ty jesteś naszym Królem. Tobie chwała na wieki.
(fot.freeimages.com)


(Ps 23, 1-2a. 2b-3. 5. 6)
Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego

Pan jest moim pasterzem:
niczego mi nie braknie,
pozwala mi leżeć
na zielonych pastwiskach.

Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,
orzeźwia moją duszę.
Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach
przez wzgląd na swoją chwałę.

Stół dla mnie zastawiasz
na oczach mych wrogów,
Namaszczasz mi głowę olejkiem,
kielich mój pełen po brzegi.

Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną
przez wszystkie dni mego życia
i zamieszkam w domu Pana
po najdłuższe czasy.

(1 Kor 15,20-26.28)
Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy spośród tych, co pomarli.
Ponieważ bowiem przez człowieka [przyszła] śmierć, przez człowieka
też [dokona się] zmartwychwstanie. I jak w Adamie wszyscy umierają, tak
też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni, lecz każdy według własnej
kolejności. Chrystus jako pierwszy, potem ci, co należą do Chrystusa, w
czasie Jego przyjścia. Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie
Bogu i Ojcu i gdy pokona wszelką Zwierzchność, Władzę i Moc. Trzeba
bowiem, ażeby królował, aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod
swoje stopy. Jako ostatni wróg, zostanie pokonana śmierć. A gdy już
wszystko zostanie Mu poddane, wtedy i sam Syn zostanie poddany Temu, który
Synowi poddał wszystko, aby Bóg był wszystkim we wszystkich.

(Por. Mk 11, 10)
Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie; błogosławione Jego
królestwo, które nadchodzi.

(Mt 25,31-46)
Jesus powiedział do swoich uczniów:
Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim,
wtedy zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały. I zgromadzą się przed
Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych [ludzi] od drugich, jak pasterz
oddziela owce od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej
stronie. Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: Pójdźcie,
błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane
wam od założenia świata! Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść;
byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście
Mnie; byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście
Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie. Wówczas zapytają
sprawiedliwi: Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy
Ciebie? spragnionym i daliśmy Ci pić? Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem
i przyjęliśmy Cię? lub nagim i przyodzialiśmy Cię? Kiedy widzieliśmy
Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie? A Król im odpowie:
Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci
moich najmniejszych, Mnieście uczynili. Wtedy odezwie się i do tych po
lewej stronie: Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny,
przygotowany diabłu i jego aniołom! Bo byłem głodny, a nie daliście Mi
jeść; byłem spragniony, a nie daliście Mi pić; byłem przybyszem, a
nie przyjęliście Mnie; byłem nagi, a nie przyodzialiście mnie; byłem
chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie. Wówczas zapytają i ci:
Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem,
albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?
Wtedy odpowie im: Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, czego nie
uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili.
I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego.


17 komentarzy:

  1. Pięknej niedzieli! Niech Pan błogosławi obficie.

    OdpowiedzUsuń
  2. Ja sam będę pasł moje owce i Ja sam będę je układał na legowisko - oddaję moje życie w Twoje ręce panie. Króluj w nim.

    OdpowiedzUsuń
  3. Poniedziałek, 24 listopada 2014

    Wspomnienie świętych męczenników Andrzeja Dung-Lac, kapłana, i
    Towarzyszy

    (Ap 14,1-3,4b-5)
    Ja, Jan, ujrzałem: a oto Baranek stojący na górze Syjon, a z Nim sto
    czterdzieści cztery tysiące, mające imię Jego i imię Jego Ojca
    wypisane na czołach. I usłyszałem z nieba głos jakby głos mnogich wód
    i jakby głos wielkiego gromu. A głos, który usłyszałem, [brzmiał] jak
    gdyby harfiarze uderzali w swe harfy. I śpiewają jakby pieśń nową
    przed tronem i przed czterema Zwierzętami, i przed Starcami: a nikt tej
    pieśni nie mógł się nauczyć prócz stu czterdziestu czterech tysięcy
    - wykupionych z ziemi. To ci, którzy z kobietami się nie splamili: bo są
    dziewicami; ci, którzy Barankowi towarzyszą, dokądkolwiek idzie; ci
    spośród ludzi zostali wykupieni na pierwociny dla Boga i dla Baranka, a w
    ustach ich kłamstwa nie znaleziono: są nienaganni.

    (Ps 24, 1-2. 3-4ab. 5-6)
    Refren: Oto lud wierny, szukający Boga

    Do Pana należy ziemia i wszystko, co ją napełnia,
    świat i jego mieszkańcy.
    Albowiem On go na morzach osadził
    i utwierdził ponad rzekami.

    Kto wstąpi na górę Pana,
    kto stanie w Jego świętym miejscu?
    Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca.
    który nie skłonił swej duszy ku marnościom.

    On otrzyma błogosławieństwo od Pana
    i zapłatę od Boga, swego Zbawcy.
    Oto pokolenie tych, którzy Go szukają,
    którzy szukają oblicza Boga Jakuba.

    (Mt 24, 42a. 44)
    Czuwajcie i bądźcie gotowi, bo w chwili, której się nie domyślacie,
    Syn Człowieczy przyjdzie.

    (Łk 21,1-4)
    Gdy Jezus podniósł oczy, zobaczył, jak bogaci wrzucali swe ofiary do
    skarbony. Zobaczył też, jak uboga jakaś wdowa wrzuciła tam dwa
    pieniążki, i rzekł: Prawdziwie powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła
    więcej niż wszyscy inni. Wszyscy bowiem wrzucali na ofiarę z tego, co im
    zbywało; ta zaś z niedostatku swego wrzuciła wszystko, co miała na
    utrzymanie.

    Komentarz

    Obchodzimy dziś wspomnienie stu siedemnastu męczenników wietnamskich z
    lat 1773-1862, kanonizowanych przez Jana Pawła II 18 czerwca 1988 roku.
    Prawie połowa z nich to ludzie świeccy - w większości Wietnamczycy, ale
    także Hiszpanie i Francuzi. Andrzej Dung-Lac (1795-1839) urodził się w
    ubogiej rodzinie na północy Wietnamu. W wieku 12 lat wraz z rodzicami
    przeniósł się do Hanoi. Tam spotkał katechetę, który się nim
    zaopiekował i przybliżył mu prawdy wiary chrześcijańskiej. Andrzej
    został ochrzczony, a później odbył studia teologiczne i przyjął
    święcenia kapłańskie. Wielokrotnie był aresztowany i torturowany, a w
    końcu zamordowany. Wspominając dziś jego i współtowarzyszy, módlmy
    się, aby poniesiona przez nich ofiara nadal przynosiła owoce i wyjednała
    chrześcijanom w Wietnamie pełną swobodę wyznawania wiary.

    Hieronim Kaczmarek OP, "Oremus" listopad 2008, s. 104

    OdpowiedzUsuń
  4. Króluj nam Chryste, Święci Męczennicy osłaniajcie nas i naszwe rodziny modlitwą

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. "Czuwajcie i bądźcie gotowi, bo w chwili, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie".- O Panie Ty wiesz,że ciągle staram się czuwać i być gotową na spotkanie z Tobą. Dziękuję,że stale jesteś ze mną Ewa

      Usuń
  5. Wtorek, 25 listopada 2014

    (Ap 14,14-20)
    Ja, Jan, ujrzałem: oto biały obłok, a Siedzący na obłoku, podobny do
    Syna Człowieczego, miał złoty wieniec na głowie, a w ręku ostry sierp.
    I wyszedł inny anioł ze świątyni, wołając głosem donośnym do
    Siedzącego na obłoku: Zapuść Twój sierp i żniwa dokonaj, bo przyszła
    już pora dokonać żniwa, bo dojrzało żniwo na ziemi! A Siedzący na
    obłoku rzucił swój sierp na ziemię i ziemia została zżęta. I
    wyszedł inny anioł ze świątyni, która jest w niebie, i on miał ostry
    sierp. I wyszedł inny anioł od ołtarza, mający władzę nad ogniem, i
    donośnie zawołał do mającego ostry sierp: Zapuść twój ostry sierp i
    poobcinaj grona winorośli ziemi, bo jagody jej dojrzały! I rzucił anioł
    swój sierp na ziemię, i obrał z gron winorośl ziemi, i wrzucił je do
    tłoczni Bożego gniewu - ogromnej. I wydeptano tłocznię poza miastem, a
    z tłoczni krew wytrysnęła aż po wędzidła koni, na tysiąc i
    sześćset stadiów.

    (Ps 96, 10. 11-12. 13)
    Refren: Pan Bóg nadchodzi, aby sądzić ziemię

    Głoście wśród ludów, że Pan jest królem,
    tak świat On utwierdził,
    że się nie zachwieje.
    będzie sprawiedliwie sądził ludy.

    Niech się radują niebiosa i ziemia weseli,
    niech szumi morze i wszystko, co je napełnia.
    Niech się cieszą pola i wszystko, co na nich rośnie,
    niech wszystkie drzewa w lasach wykrzykują z radości.

    Przed obliczem Pana, który się zbliża,
    który już się zbliża, by osądzić ziemię.
    On będzie sądził świat sprawiedliwie,
    a ludy według swej prawdy.

    (Ap 2, 10c)
    Bądź wierny aż do śmierci, a dam ci wieniec życia.

    (Łk 21,5-11)
    Gdy niektórzy mówili o świątyni, że jest przyozdobiona pięknymi
    kamieniami i darami, powiedział: Przyjdzie czas, kiedy z tego, na co
    patrzycie, nie zostanie kamień na kamieniu, który by nie był zwalony.
    Zapytali Go: Nauczycielu, kiedy to nastąpi? I jaki będzie znak, gdy się
    to dziać zacznie? Jezus odpowiedział: Strzeżcie się, żeby was nie
    zwiedziono. Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: Ja
    jestem oraz: Nadszedł czas. Nie chodźcie za nimi. I nie trwożcie się,
    gdy posłyszycie o wojnach i przewrotach. To najpierw musi się stać, ale
    nie zaraz nastąpi koniec. Wtedy mówił do nich: Powstanie naród przeciw
    narodowi i królestwo przeciw królestwu. Będą silne trzęsienia ziemi, a
    miejscami głód i zaraza; ukażą się straszne zjawiska i wielkie znaki
    na niebie.

    Komentarz

    Poznanie Jezusa Chrystusa rodzi w nas nadzieję. Nie niszczą jej trudne
    doświadczenia - niepowodzenia, choroby, niesprawiedliwość i
    prześladowania. Ona trwa pomimo wojen i zwodniczych podszeptów tych,
    którzy nie poznali miłości Pana Jezusa. Nadzieja na bycie z Nim pomaga
    nam znosić trudności, daje również dystans do tego, co nas spotyka.
    Nadzieja nie buduje raju na ziemi, ale pozwala z wdzięcznością
    przyjmować każde wydarzenie. Angażując się w sprawy tego świata,
    dzięki niej widzimy dalej, gdyż przez wiarę dostrzegamy stale
    przychodzącego Jezusa Chrystusa.

    Hieronim Kaczmarek OP, "Oremus" listopad 2008, s. 107-108

    OdpowiedzUsuń
  6. "Bądź wierny aż do śmierci, a dam ci wieniec życia" Boże chcę być Tobie wierna w każdej chwili mego życia, nawet w tych po ludzku trudnych..Ewa

    OdpowiedzUsuń
  7. Środa, 26 listopada 2014

    (Ap 15,1-4)
    Ja, Jan, ujrzałem na niebie znak inny - wielki i godzien podziwu: siedmiu
    aniołów trzymających siedem plag, tych ostatecznych, bo w nich się
    dopełnił gniew Boga. I ujrzałem jakby morze szklane, pomieszane z
    ogniem, i tych, co zwyciężają Bestię i obraz jej, i liczbę jej
    imienia, stojących nad morzem szklanym, mających harfy Boże. A taką
    śpiewają pieśń Mojżesza, sługi Bożego, i pieśń Baranka: Dzieła
    Twoje są wielkie i godne podziwu, Panie, Boże wszechwładny! Sprawiedliwe
    i wierne są Twoje drogi, o Królu narodów! Któż by się nie bał, o
    Panie, i Twego imienia nie uczcił? Bo Ty sam jesteś Święty, bo przyjdą
    wszystkie narody i padną na twarz przed Tobą, bo ujawniły się słuszne
    Twoje wyroki.

    (Ps 98, 1. 2-3ab. 7-8. 9)
    Refren: Dzieła Twe wielkie i godne podziwu

    Śpiewajcie Panu pieśń nową,
    albowiem uczynił cuda.
    Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica
    i święte ramię Jego.

    Pan okazał swoje zbawienie,
    na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.
    Wspomniał na dobroć i na wierność swoją
    dla domu Izraela.

    Niech szumi morze i wszystko, co w nim żyje,
    krąg ziemi i jego mieszkańcy.
    Rzeki niech klaszczą w dłonie,
    góry niech razem wołają z radości.

    W obliczu Pana, który nadchodzi,
    bo przychodzi osądzić ziemię
    On będzie sądził świat sprawiedliwie
    i ludy według słuszności.

    (Ap 2, 10c)
    Bądź wierny aż do śmierci, a dam ci wieniec życia.

    (Łk 21,12-19)
    Jezus powiedział do swoich uczniów: Podniosą na was ręce i będą was
    prześladować. Wydadzą was do synagog i do więzień oraz z powodu mojego
    imienia wlec was będą do królów i namiestników. Będzie to dla was
    sposobność do składania świadectwa. Postanówcie sobie w sercu nie
    obmyślać naprzód swej obrony. Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość,
    której żaden z waszych prześladowców nie będzie się mógł oprzeć
    ani się sprzeciwić. A wydawać was będą nawet rodzice i bracia, krewni
    i przyjaciele i niektórych z was o śmierć przyprawią. I z powodu mojego
    imienia będziecie w nienawiści u wszystkich. Ale włos z głowy wam nie
    zginie. Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie.

    Komentarz

    Chrześcijanie są w świecie prorokami, świadkami prawdy i jako tacy są
    prześladowani. Gdy podejmują działalność charytatywną i zakładają
    hospicja, najczęściej nie spotykają się ze sprzeciwem. Jednak gdy
    przyznają się do tego, że inspiracją jest dla nich Jezus Chrystus,
    wówczas spotyka ich niezrozumienie, ironia i odrzucenie... W dzisiejszej
    Ewangelii Jezus przygotowuje nas na trudy związane ze stałym i
    konsekwentnym świadectwem wiary. Zapewnia nas jednocześnie, że w czasie
    próby da nam wymowę i mądrość i przeprowadzi nas do życia.

    Hieronim Kaczmarek OP, "Oremus" listopad 2008, s. 112

    OdpowiedzUsuń
  8. " I z powodu mojego imienia będziecie w nienawiści u wszystkich. Ale włos z głowy wam nie
    zginie. Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie." dziękuję Ci Panie za Twoją nieustanną opiekę, pomoc w dążeniu do wytrwałości.. Ewa

    OdpowiedzUsuń
  9. Czwartek, 27 listopada 2014

    (Ap 18,1-2.21-23;19,1-3.9a) Ja, Jan, ujrzałem innego anioła -
    zstępującego z nieba i mającego wielką władzę, a ziemia od chwały
    jego rozbłysła. I głosem potężnym tak zawołał: Upadł, upadł
    Babilon - stolica. I stała się siedliskiem demonów i kryjówką
    wszelkiego ducha nieczystego, i kryjówką wszelkiego ptaka nieczystego i
    budzącego wstręt, I potężny jeden anioł dźwignął kamień jak wielki
    kamień młyński, i rzucił w morze, mówiąc: Tak z rozmachem Babilon,
    wielka stolica, zostanie rzucona i już się wcale nie znajdzie. I głosu
    harfiarzy, śpiewaków, fletnistów, trębaczy już w tobie się nie
    usłyszy. I żaden mistrz jakiejkolwiek sztuki już się w tobie nie
    znajdzie. I terkotu żaren już w tobie nie będzie słychać. I światło
    lampy już w tobie nie rozbłyśnie. I głosu oblubieńca i oblubienicy
    już w tobie się nie usłyszy: bo kupcy twoi byli możnowładcami na
    ziemi, bo twymi czarami omamione zostały wszystkie narody - Potem
    usłyszałem jak gdyby głos donośny wielkiego tłumu w niebie -
    mówiących: Alleluja! Zbawienie i chwała, i moc u Boga naszego, bo wyroki
    Jego prawdziwe są i sprawiedliwe, bo osądził Wielką Nierządnicę, co
    znieprawiała nierządem swym ziemię, i zażądał od niej poniesienia
    kary za krew swoich sług. I rzekli powtórnie: Alleluja! A dym jej wznosi
    się na wieki wieków. I mówi mi: Napisz: Błogosławieni, którzy są
    wezwani na ucztę Godów Baranka!

    (Ps 100, 1-2. 3. 4-5)
    Refren: Błogosławieni wezwani na ucztę

    Wykrzykujcie na cześć Pana wszystkie ziemie,
    służcie Panu z weselem.
    Stawajcie przed obliczem Pana
    z okrzykami radości.

    Wiedzcie, że Pan jest Bogiem,
    On sam nas stworzył,
    jesteśmy Jego własnością,
    Jego ludem, owcami Jego pastwiska.

    W Jego bramy wstępujcie z dziękczynieniem,
    z hymnami w Jego przedsionki,
    chwalcie i błogosławcie Jego imię.
    Albowiem Pan jest dobry,
    Jego łaska trwa na wieki,
    a Jego wierność przez pokolenia.

    (Łk 21, 28)
    Nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze
    odkupienie.

    (Łk 21,20-28) Skoro ujrzycie Jerozolimę otoczoną przez wojska, wtedy
    wiedzcie, że jej spustoszenie jest bliskie. Wtedy ci, którzy będą w
    Judei, niech uciekają w góry; ci, którzy są w mieście, niech z niego
    uchodzą, a ci po wsiach, niech do niego nie wchodzą! Będzie to bowiem
    czas pomsty, aby się spełniło wszystko, co jest napisane. Biada
    brzemiennym i karmiącym w owe dni! Będzie bowiem wielki ucisk na ziemi i
    gniew na ten naród: jedni polegną od miecza, a drugich zapędzą w
    niewolę między wszystkie narody. A Jerozolima będzie deptana przez
    pogan, aż czasy pogan przeminą. Będą znaki na słońcu, księżycu i
    gwiazdach, a na ziemi trwoga narodów bezradnych wobec szumu morza i jego
    nawałnicy. Ludzie mdleć będą ze strachu, w oczekiwaniu wydarzeń
    zagrażających ziemi. Albowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte.
    Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, nadchodzącego w obłoku z wielką mocą i
    chwałą. A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście
    głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie.

    Komentarz

    Jezus nikogo nie zwodził. Wszystko, co mówił, było prawdą, a to, co
    czynił, służyło dobru. Skoro zapowiedział, że przyjdzie na końcu
    czasów, to możemy mieć pewność, że tak się stanie. Znakiem Jego
    przyjścia będą wojny, zniszczenia i prześladowania. Będzie czas pogan
    i czas deptania tego, co najświętsze. Jednak żadne ludzkie odstępstwa i
    wojny nie odwiodą Jezusa od wypełnienia obietnic. Dlatego "gdy się
    to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, (...) zbliża
    się wasze odkupienie".

    Hieronim Kaczmarek OP, "Oremus" listopad 2008, s. 115

    OdpowiedzUsuń
  10. "Nabierzcie ducha i podnieście głowy..." Panie chcę być gotowa na spotkanie z Tobą Ewa

    OdpowiedzUsuń
  11. Piątek, 28 listopada 2014

    (Ap 20,1-4.11-21,2)
    Ja, Jan, ujrzałem anioła, zstępującego z nieba, który miał klucz od
    Czeluści i wielki łańcuch w ręce. I pochwycił Smoka, Węża
    starodawnego, którym jest diabeł i szatan, i związał go na tysiąc lat.
    I wtrącił go do Czeluści, i zamknął, i pieczęć nad nim położył,
    by już nie zwodził narodów, aż tysiąc lat się dopełni. A potem ma
    być na krótki czas uwolniony. I ujrzałem trony - a na nich zasiedli
    sędziowie, i dano im władzę sądzenia - i ujrzałem dusze ściętych dla
    świadectwa Jezusa i dla Słowa Bożego, i tych, którzy pokłonu nie
    oddali Bestii ani jej obrazowi i nie wzięli sobie znamienia na czoło swe
    ani na Potem ujrzałem wielki biały tron i na nim Zasiadającego, od
    którego oblicza uciekła ziemia i niebo, a miejsca dla nich nie
    znaleziono. I ujrzałem umarłych - wielkich i małych - stojących przed
    tronem, a otwarto księgi. I inną księgę otwarto, która jest księgą
    życia. I osądzono zmarłych z tego, co w księgach zapisano, według ich
    czynów. I morze wydało zmarłych, co w nim byli, i Śmierć, i Otchłań
    wydały zmarłych, co w nich byli, i każdy został osądzony według
    swoich czynów. A Śmierć i Otchłań wrzucono do jeziora ognia. To jest
    śmierć druga - jezioro ognia. Jeśli się ktoś nie znalazł zapisany w
    księdze życia, został wrzucony do jeziora ognia. I ujrzałem niebo nowe
    i ziemię nową, bo pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły, i morza
    już nie ma. I Miasto Święte - Jeruzalem Nowe ujrzałem zstępujące z
    nieba od Boga, przystrojone jak oblubienica zdobna w klejnoty dla swego
    męża.

    (Ps 84, 3-4. 5-6a i 8a)
    Refren: Oto przybytek Pana Boga z ludźmi

    Dusza moja stęskniona pragnie przedsionków Pańskich.
    Serce moje i ciało radośnie wołają do Boga żywego.
    Nawet wróbel znajduje swój dom, a jaskółka gniazdo, gdzie złoży swe
    pisklęta:
    przy ołtarzach Twoich, Panie Zastępów, królu mój i Boże.

    Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie,
    nieustannie Ciebie wielbiąc.
    Szczęśliwi, których moc jest w Tobie;
    mocy im będzie przybywać.

    (Łk 21, 28)
    Nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze
    odkupienie.

    (Łk 21,29-33)
    Jezus opowiedział swoim uczniom przypowieść: Patrzcie na drzewo figowe i
    na inne drzewa. Gdy widzicie, że wypuszczają pączki, sami poznajecie,
    że już blisko jest lato. Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje,
    wiedzcie, iż blisko jest królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Nie
    przeminie to pokolenie, aż się wszystko stanie. Niebo i ziemia przeminą,
    ale moje słowa nie przeminą.

    Komentarz

    Jeden z ojców pustyni, św. Makary, mówił, że Pan Jezus przyszedł na
    świat jako ogrodnik. Jego ubiorem roboczym było ludzkie ciało, a
    narzędziem ogrodniczym był krzyż. Jako ogrodnik, Jezus pomału czyni z
    pustyni piękny ogród. Krzyż i Ewangelia przemieniają świat przez
    wiernych uczniów Jezusa Chrystusa. W ich sercach, decyzjach i postawach
    dokonuje się obecnie Jego dzieło. Choć nie znamy czasu powtórnego
    przyjścia Chrystusa, to już teraz żyjemy w czasach ostatecznych i

    Hieronim Kaczmarek OP, "Oremus" listopad 2008, s. 119

    OdpowiedzUsuń
  12. "Dusza moja stęskniona pragnie przedsionków Pańskich" Ewa.

    OdpowiedzUsuń
  13. Sobota, 29 listopada 2014

    (Ap 22,1-7)
    Anioł Pański ukazał mi rzekę wody życia, lśniącą jak kryształ,
    wypływającą z tronu Boga i Baranka. Pomiędzy rynkiem Miasta a rzeką,
    po obu brzegach, drzewo życia, rodzące dwanaście owoców - wydające
    swój owoc każdego miesiąca - a liście drzewa /służą/ do leczenia
    narodów. Nic godnego klątwy już /odtąd/ nie będzie. I będzie w nim
    tron Boga i Baranka, a słudzy Jego będą Mu cześć oddawali. I będą
    oglądać Jego oblicze, a imię Jego - na ich czołach. I /odtąd/ już
    nocy nie będzie. A nie potrzeba im światła lampy i światła słońca,
    bo Pan Bóg będzie świecił nad nimi i będą królować na wieki
    wieków. I rzekł mi: Te słowa wiarygodne są i prawdziwe, a Pan, Bóg
    duchów proroków, wysłał swojego anioła, by sługom swoim ukazać, co
    musi stać się niebawem. A oto niebawem przyjdę. Błogosławiony, kto
    strzeże słów proroctwa tej księgi.

    (Ps 95,1-7)
    REFREN: Marana tha! Przybądź, Panie Jezu!

    Przyjdźcie, radośnie śpiewajmy Panu,
    wznośmy okrzyki ku chwale Opoki naszego zbawienia,
    stańmy przed obliczem Jego z uwielbieniem,
    radośnie śpiewajmy Mu pieśni.

    Bo Pan jest Bogiem wielkim,
    wielkim królem nad wszystkimi bogami.
    W Jego ręku głębiny ziemi, szczyty gór do Niego należą.
    Jego własnością jest morze, które sam stworzył.
    i ziemia, którą ulepiły Jego ręce.

    Przyjdźcie, uwielbiajmy Go padając na twarze,
    Zegnijmy kolana przed Panem, który nas stworzył.
    Albowiem On jest naszym Bogiem,
    a my ludem Jego pastwiska i owcami w Jego ręku.

    (Łk 21,36)
    Czuwajcie i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli stanąć przed
    Synem Człowieczym.

    (Łk 21,34-36)
    Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek
    obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych, żeby ten dzień nie przypadł
    na was znienacka, jak potrzask. Przyjdzie on bowiem na wszystkich, którzy
    mieszkają na całej ziemi. Czuwajcie więc i módlcie się w każdym
    czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i
    stanąć przed Synem Człowieczym.

    Komentarz

    Bóg jest tym, który "czyni wszystko nowe" (Ap 21,5).
    Zmienność świata, w którym żyjemy, domaga się od nas czujności,
    byśmy się nie zagubili, nie zbłądzili. Serce łatwo może ulec namowom
    tego świata i pójść za tym, co podpowiada moda, reklama czy opinia
    naszego środowiska. Błądzące serce słucha tego, co małe i przyziemne;
    może nie rozpoznać swego Pana.

    Hieronim Kaczmarek OP, "Oremus" listopad 2008, s. 122

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Marana tha! Przybądź, Panie Jezu! Ewa

      Usuń
  14. Niedziela, 30 listopada 2014

    I niedziela Adwentu

    (Iz 63,16b-17.19b;64,3-7)
    Tyś, Panie, naszym Ojcem, "Odkupiciel nasz" to Twoje imię
    odwieczne. Czemuż, o Panie, dozwalasz nam błądzić z dala od Twoich
    dróg, tak iż serce nasze staje się nieczułe na bojaźń przed Tobą?
    Odmień się przez wzgląd na Twoje sługi i na pokolenia Twojego
    dziedzictwa. Obyś rozdarł niebiosa i zstąpił przed Tobą skłębiły
    się góry. Ani ucho nie słyszało, ani oko nie widziało, żeby jakiś
    bóg poza Tobą czynił tyle dla tego, co w nim pokłada ufność.
    Wychodzisz naprzeciw tych, co radośnie pełnią sprawiedliwość i
    pamiętają o Twych drogach. Oto Tyś zawrzał gniewem, bośmy grzeszyli
    przeciw Tobie od dawna i byliśmy zbuntowani. My wszyscy byliśmy skalani,
    a wszystkie nasze dobre czyny jak skrwawiona szmata. My wszyscy opadliśmy
    zwiędli jak liście, a nasze winy poniosły nas jak wicher. Nikt nie
    wzywał Twojego imienia, nikt się nie zbudził, by się chwycić Ciebie.
    Bo skryłeś Twoje oblicze przed nami i oddałeś nas w moc naszej winy. A
    jednak, Panie, Tyś naszym Ojcem. Myśmy gliną, a Ty naszym twórcą.
    Dziełem rąk Twoich jesteśmy my wszyscy.

    (Ps 80,2-3.15-16.18-19)
    Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.
    Usłysz, Pasterzu Izraela,
    Ty, który zasiadasz nad chrubinami.
    Zbudź swą potęgę
    i przyjdź nam z pomocą.

    Powróć, Boże, Zastępów,
    wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl.
    Chroń to, co to zasadziła Twoja prawica,
    latorośl, którą umocniłeś dla siebie.

    Wyciągnij rękę nad mężemTwej prawicy,
    nad synem człowieczym,
    którego umocniłeś w swej służbie.
    Już więcej nie odwrócimy się od Ciebie,
    daj nam nowe życie, a bedziemy Cię chwalili.

    (1 Kor 1,3-9)
    Łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego, i Pana Jezusa Chrystusa! Bogu
    mojemu dziękuję wciąż za was, za łaskę daną wam w Chrystusie
    Jezusie. W Nim to bowiem zostaliście wzbogaceni we wszystko: we wszelkie
    słowo i wszelkie poznanie, bo świadectwo Chrystusowe utrwaliło się w
    was, tak iż nie brakuje wam żadnego daru łaski, gdy oczekujecie
    objawienia się Pana naszego Jezusa Chrystusa. On też będzie umacniał
    was aż do końca, abyście byli bez zarzutu w dzień Pana naszego Jezusa
    Chrystusa Wierny jest Bóg, który powołał nas do wspólnoty z Synem
    swoim Jezusem Chrystusem, Panem naszym.

    (Ps 85, 8)
    Okaż nam, Panie, łaske swoją i daj nam swoje zbawienie.

    (Mk 13,33-37)
    Jezus powiedział do swoich uczniów: Uważajcie, czuwajcie, bo nie wiecie,
    kiedy czas ten nadejdzie. Bo rzecz ma się podobnie jak z człowiekiem,
    który udał się w podróż. Zostawił swój dom, powierzył swoim sługom
    staranie o wszystko, każdemu wyznaczył zajęcie, a odźwiernemu
    przykazał, żeby czuwał. Czuwajcie więc, bo nie wiecie, kiedy pan domu
    przyjdzie: z wieczora czy o północy, czy o pianiu kogutów, czy rankiem.
    By niespodzianie przyszedłszy, nie zastał was śpiących. Lecz co wam
    mówię, mówię wszystkim: Czuwajcie!

    OdpowiedzUsuń
  15. "Okaż nam, Panie, łaskę swoją i daj nam swoje zbawienie" Ewa

    OdpowiedzUsuń